Skałka Rogoźnicka - rezerwat przyrody
Rezerwat przyrody Skałka Rogoźnicka jest rezerwatem przyrody nieożywionej. Znajduje się w podhalańskiej, zachodniej części Pienińskiego Pasa Skałkowego, w pobliżu wsi Rogoźnik i Maruszyna, z których prowadzą nieznakowane ścieżki w rejon ostańca. Powierzchnia rezerwatu wynosi 2,8 ha. Utworzenie rezerwatu nastąpiło w 1961 roku, a duży wkład w jego powstanie miał K. Birkenmajer, który stworzył projekt ochrony terenu.
Skałka Rogoźnik (708 m n.p.m.) od której pochodzi nazwa rezerwatu, zbudowana jest ze skał osadowych sukcesji czorsztyńskiej, które są zaliczane jako litostratygraficzne ogniwo muszlowca z Rogoźnika, formacji wapieni dursztyńskich, wieku od górnej jury po najniższe piętro dolnej kredy.
Skałki Rogoźnickie, podobnie jak w innych rejonach Pasa Skałkowego tworzą bloki i soczewki, które zaklinowane są wśród margli górnokredowych.
Obszar rezerwatu, jak i jego okolice, składa się z kilku części:
– Skałka Rogoźnicka – dzieli się na część południową (muszlowce sparytowe z wkładką muszlowca mikrytowego) i północną (muszlowiec mikrytowy).
– Kamieniołom wschodni – składa się z białych wapieni krynoidowych, białych muszlowców mikrytowych i czerwonych muszlowców mikrytowych.
– Kamieniołom zachodni – odsłania górnokredowe margle, głównie czerwone, ale również szare i zielone. Należą one do ogniwa margli z Pustelni, formacji z Jaworek.
Biały muszlowiec mikrytowy występujący w skałce jest ewenementem na całe Karpaty. Z innych skał, można tam spotkać brekcje sedymentacyjne i tektoniczne.
Występowanie na tym terenie unikalnego w skali europejskiej stanowiska geologicznego ze znacznym występowaniem skamieniałości, spowodowało, że 1989 roku rezerwat został włączony na Listę Światowego Dziedzictwa Geologicznego UNESCO, jako wysokiej klasy obiekt naukowy o znaczeniu międzynarodowym.
zobacz więcej
Brak danych
