Zarębek Średni

Jeśli dojeżdża się do Łopusznej autobusem, konieczne jest skorzystanie początkowo ze znaków szlaku niebieskiego prowadzącego w górę doliny Łopuszanki do osiedla Zarębek Niżni. Tu zaczyna się szlak czarny prowadzący w kierunku Kiczory. Dojeżdżając do Łopusznej samochodem, można pominąć ten odcinek i zaparkować w Zarębku Średnim przy rozdrożu szlaków niebieskiego i czarnego.

Polana Bulowa i Chłapkowa

Przekraczając most na Łopuszance szlak kieruje się drogą gruntową na północny wschód mijając domki rekreacyjne i przecina polanę Bulową, po czym skręca na północny zachód w boczną dolinkę u stóp wzniesienia Groń – 822,7 m n.p.m. Na skraju kolejnej polany Chłapkowej zaczyna się pierwsze dość strome podejście przez las.

Polana Srokówki

Przed polaną Chowańcową podejście staje się łagodniejsze, ale po minięciu ładnego domku rekreacyjnego droga dalej pnie się do góry. Odpocząć warto na widokowej polanie Srokówki, gdzie krótka ścieżka doprowadza do malowniczego Pucołowskiego Stawku.

Pucołowski Stawek

To jedno z najwyżej położonych beskidzkich jezior powstało na skutek ruchów masowych, kiedy osuwisko ze stoków Wyszniej zatamowało naturalny odpływ wód. Miejsce to było ulubionym celem spacerów Seweryna Goszczyńskiego, kiedy gościł on w dworze Tetmajerów w Łopusznej. Rozciąga się stąd daleki widok na Kotlinę Nowotarską i Tatry.

Polana Jankówki

Następny odcinek to dość żmudne podchodzenie lasem, miejscami głębokim wąwozem rozcinającym miękkie łupki ilaste fliszu karpackiego, widoczne w jego ścianach. Kąt podejścia stopniowo łagodnieje i szlak dociera do widokowej polany Jankówki. Z istniejących tu kiedyś wielu szałasów pasterskich pozostał jeden, użytkowany obecnie przez GPN. Obok niego prowadzi na zachód szlak ścieżki dydaktycznej – biegnącej przez kolejne polany w dolinę Łopuszanki. Z polany dalekie widoki na Tatry

Polana Zielenica

Szlak czarny natomiast krótkim trawersem przez las dociera do rozdroża poniżej obszernej polany Zielenica i tu się kończy, przy głównym szlaku beskidzkim o znakach czerwonych, biegnącym z Przełęczy Knurowskiej na Kiczorę i dalej na Turbacz. Dalsza trasa wycieczki prowadzi zatem szlakiem czerwonym w górę.

Hala Nowa

Wygodna droga gruntowa wznosi się skrajem długiej polany Zielenica, a wędrówkę urozmaicają widoki wschodniej części Gorców, Beskidu Sądeckiego, Pienin i Tatr. To najprzyjemniejszy, jak dotąd odcinek trasy.Coraz bliżej jest wierzchołek Kiczory – 1282 m n.p.m.. Poprzez Halę Nową droga dociera do rozległej podszczytowej Hali Młyńskiej.

Kiczora

W najwyższym punkcie szlaku, obok skrytego w lesie wierzchołka Kiczory, znajduje się rozdroże, z którego od szlaku czerwonego odbija na północ ścieżka dydaktyczna prowadząca w stronę Jaworzyny Kamienickiej. Miejsce to jest doskonałym punktem widokowym. Odpoczywając na ławie turystycznej oglądać można panoramę wschodnich Gorców z pasmem Lubania, Beskidu Sądeckiego, Pienin, Jeziora Czorsztyńskiego, Magury Spiskiej i Tatr.

Polana Gabrowska

Z Kiczory ścieżka łagodnie obniża się przez las, skręcając łukiem w kierunku zachodu i dociera do kolejnego rozdroża. Na skraju Polany Gabrowskiej od szlaku czerwonego odbija ku wschodowi szlak zielony prowadzący na Jaworzynę Kamienicką. Dalej droga prowadzi wzdłuż grzbietu ciągnącego się pomiędzy Kiczorą a Turbaczem., przecinając najpierw polanę a potem znowu las, w którym zastanawia duża ilość uschniętych świerków.

Hala Długa

Na wschodnim skraju Długiej Hali zwraca uwagę najpierw kapliczka Matki Bożej, potem Źródełko Miłości i w końcu prześwitujący pomiędzy drzewami obszerny budynek dawnej owczarni. Ku południowi otwiera się widok na Podhale i Tatry.

Rozpoczyna się się najciekawszy odcinek trasy tej wycieczki – kilkaset metrów swoistego górskiego bulwaru z niepowtarzalnym krajobrazem przyrodniczo – kulturowym. Schodząc trawiastą drogą w kierunku płytkiej Przełęczy Długiej obserwować można po lewej na południu perspektywę Kotliny Nowotarskiej i Tatr, na wprost wierzchołek Turbacza – 1310 m n.p.m. z coraz lepiej widocznym schroniskiem poniżej, a także bardziej ku północy wyniesione Czoło Turbacza – 1259 m n.p.m.

Na samej przełęczy przysiąść można na drewnianych ławach i sycić oczy krajobrazami – lub zajrzeć do bliskiego szałasu pasterskiego na oscypka lub żętycę. Wokół hali przemieszcza się z dźwiękiem dzwonków pasterskich stado owiec. Na tablicy informacyjnej GPN przeczytać warto o bogatej historii pasterskiej Hali Długiej i jej unikalnym zespole roślinnym.

Polana Wolnica

Od przełęczy droga wznosi się lekko i przekraczając leśny przesmyk wkracza na Polanę Wolica, zachodnią część Hali Długiej. W jej najwyższym miejscu, pod samym wierzchołkiem Turbacza znajduje się schronisko, cel wycieczki. Na wierzchołek Turbacza prowadzi dalej krótki odcinek szlaku czerwonego.