Wycieczka samochodowa przez Podhale, której trasa okrąża Nowy Targ od południa i prowadząc wzdłuż wzniesień Pienińskiego Pasma Skałkowego skręca na północ do Ludźmierza, skąd ku zachodowi otwiera się daleka perspektywa pokrytej torfowiskami równiny pomiędzy Czarnym Dunajcem a Jabłonką.

Po drodze wybierać można spacery na skałkowe wzniesienia: Cisowa Skała – z Gronkowa, Raniszberg z grunwaldzkim krzyżem – z Szaflar, Skałka Rogoźnicka – z Rogoźnika.

Po odwiedzeniu sanktuarium w Ludźmierzu – powrót do Łopusznej przez Nowy Targ i Waksmund.

Miejsca warte odwiedzenia.

Kościół w Ostrowsku
Kościół św. Michała Archanioła zbudowany został w pierwszej połowie XX wieku, po tym jak w roku 1915 spalił się wcześniejszy kościół drewniany. Jego masywna, kamienna sylwetka nawiązuje do architektury dawnych kościołów podhalańskich.

Cisowa Skała
Częściowo pokryta lasem Cisowa Skała wznosi się samotnie na wysokość 60 metrów powyżej rozległych łąk zapewniając szeroką panoramę gór obramujących Kotlinę Nowotarską. Wraz ze Skałka Rogoźnicką, sąsiednią Grzebieniową Skałką oraz Obłazową tworzy Skalice Nowotarskie, element Pienińskiego Pasma Skałkowego.
Zbudowana jest z wapieni krynoidowych wietrzejących na czerwono i od tej barwy (cisej – w gwarze podhalańskiej) pochodzi zapewne jej nazwa.

W Szaflarach trasa przekracza Biały Dunajec.

Biały Dunajec
Biały Dunajec powstajena obszarze Rowu Podtrzańskiego w Poroninie, gdzie łączą się potoki Zakopianka i Poroniec. Płynie wprost na północ przecinając wzniesienia Pogórza Spisko-Gubałowskiego, mając charakter rzeki górskiej do Szaflar z bystrzami i głębiami, zaś dalej do Nowego Targu płynąc szerokim, częściowo uregulowanym korytem.

Kościół w Szaflarach
Budowę tej murowanej świątyni w Szaflarach, na miejscu dawnego drewnianego kościoła, ukończono w roku 1810. Jednak parafia w Szaflarach liczy ponad 660 lat, z jej historią związana jest ściśle figura Madonny z Szaflar – gotycka rzeźba z drewna lipowego, polichromowana i miejscami złocona, która przedstawia Madonnę z Dzieciątkiem w charakterystycznym dla szkoły spisko-sądeckiej typie Pięknej Madonny.
Rzeźba, której wiek określa się na druga połowę XIV wieku, wykazuje wiele podobieństw stylu i warsztatu wykonania do Madonny Sądeckiej, znajdującej się w kościele pw. św. Małgorzaty w Nowym Sączu. Kościół w Szaflarach został odnowiony na początku XXI wieku, a jego stropy pokryły polichromie ze scenami biblijnymi i przedstawiającymi religijność górali.

Góra Raniszberg
Leżące na zachód od Szaflar wzgórze wapienne stanowi element Pienińskiego Pasma Skałkowego. Mieszkańcy Szaflar w roku 1910 ustawili na jego szczycie Krzyż Grunwaldzki dla upamiętnienia 500 lecia Bitwy. Wówczas wierzchołek był odsłonięty, obecnie porasta go las, dlatego w roku 2000 krzyż został znacznie podniesiony. Dojazd pod wzgórze droga polną, dalej 10 minutowy spacer ścieżką przez las na szczyt wzgórza.

Rezerwat Przyrody „Skałka Rogoźnicka”
Rezerwat „Skałka Rogoźnicka” chroni skałkę leżącą w zachodniej części Pienińskiego Pasa Skałkowego. Jest zbudowana z górnojurajskich i dolnokredowych skał należących do jednostki czorsztyńskiej. Tutejszy muszlowiec rogoźnicki – formacja wapieni z wieloma skamieniałościami miała istotne znaczenie dla poznania geologii tego regionu.

Skałka Rogoźnicka została w roku 1989 wpisana na Listę UNESCO Światowego Dziedzictwa Geologicznego jako wysokiej klasy obiekt naukowy o międzynarodowym znaczeniu paleontologicznym i stratygraficznym.

Sanktuarium Maryjne w Ludźmierzu – bazylika mniejsza
Budowę kościoła rozpoczęli w roku 1234 cystersi z Jędrzejowa, sprowadzeni przez wojewodę krakowskiego Teodora Gryfitę. Zakon opiekował się kościołem do początków XIX wieku. Tutejsza figurka Matki Boskiej trzymającej na swym ręku Dzieciątko Jezus słynęła od wieków niezliczonymi łaskami i ściągała tłumy pielgrzymów.

W końcu dziewiętnastego wieku stary kościół został rozebrany, a na jego miejscu powstała murowana świątynia w stylu neogotyckim, która w 2001 roku uzyskała godność bazyliki mniejszej. Otaczana coraz większym kultem, licząca sobie ponad 600 lat, figura Matki Boskiej Ludźmierskiej znalazła w nim miejsce na ołtarzu głównym.

Torfowisko wysokie – Przymiarki
Znane również jako Torfowisko Ludźmierskie czy Puścizna Rękowiańska.

Torfowiska Orawsko-Nowotarskie należą do rzadkości na skalę europejską. To wielki kompleks torfowisk wysokich, które zaczęły powstawać około 10 000 lat temu, po ustąpieniu lodowców z Tatr.

Płaskie dno kotliny wyłożone zostało przemiennie warstwami nieprzepuszczalnych iłów i wodonośnych żwirów i piasków wchłaniających i utrzymujących wody opadowe. Na takim specyficznym podłożu wykształciły się torfowiska wysokie oraz bory i lasy bagienne.

Największym torfowiskiem Kotliny Nowotarskiej jest Puścizna Wielka na zachód od Czarnego Dunajca. Jest też jedynym gdzie do dzisiaj prowadzona jest na niewielką skalę, rozpoczęta jeszcze w XIX wieku eksploatacja torfu. Natomiast jednym z najlepiej zachowanych i cennych przyrodniczo jest właśnie Torfowisko Przymiarki w Ludźmierzu.

Pieniński Pas Skałkowy
Skały wapienne widoczne w Kotlinie Nowotarskiej w postaci niewielkich wzniesień pośród płaskich przestrzeni łąk podhalańskich to ostańce twardych utworów jurajskich wypreparowane z bardziej kruchych skał kredowych. Stanowią niepozorne wychodnie Pienińskiego Pasa Skałkowego, jednostki tektonicznej, tworzącej nie tylko wypiętrzone wysoko Pieniny Właściwe, ale przede wszystkim kilkuset kilometrową granicę tektoniczną biegnącą wygiętym ku północy łukiem pomiędzy fliszowymi Karpatami Zewnętrznymi (m.in. Gorce) Karpatami Wewnętrznymi (m. In. Tatry). Na przeważającym obszarze utwory te przykryte sa osadami trzeciorzędu i czwartorzędu.

Czarny Dunajec
Czarny Dunajec płynie od Tatr Zachodnich, zataczając szeroki łuk wokół Pogórza Gubałowskiego i przez Kotlinę Orawsko-Nowotarską dociera do Nowego Targu. Gdzie łączy się z płynącym bezpośrednio z południa Białym Dunajcem. W górnym biegu, do miejscowości Czarny Dunajec ma charakter rzeki górskiej o szybkim nurcie, zwalnia na obszarze Kotliny.